ارتودنسی روشی موثر برای اصلاح ناهنجاری‌های فک و ردیف‌سازی دندان‌ها محسوب می‌شود. ارتودنسی روش‌های متنوعی دارد که رایج‌ترین آنها ارتودنسی ثابت و متحرک هستند. انتخاب میان این دو روش به مجموعه‌ای از عوامل مانند شرایط بیمار و اهداف درمانی متفاوت بستگی دارد. در این مقاله تلاش می‌کنیم با بررسی دقیق ویژگی‌ها، مزایا و معایب هر کدام به این پرسش که ارتودنسی ثابت بهتر است یا متحرک پاسخ دهیم.

کلینیک دندانپزشکی تخصصی آرت دنتال کاشت ایمپلنت در فرمانیه با بهره‌گیری از تیم متخصص و تجهیزات پیشرفته، آماده ارائه خدمات تشخیص و درمان پری ایمپلنتیت به بیماران گرامی است.

ارتودنسی ثابت چیست و چگونه کار می کند؟

ارتودنسی ثابت یکی از روش‌های درمانی موثر جهت اصلاح نامرتبی و مشکلات پیچیده دندان‌ها شناخته می‌شود. طی این فرایند براکت‌های فلزی به همراه سیم‌های مخصوص به طور دائم روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند و امکان جابجایی آنها وجود ندارد. این تجهیزات روی دندان‌های فک بالا، پایین و یا هر دو نصب می‌شوند و تا پایان دوره در محل باقی می‌مانند. دور هر براکت کش‌های رنگی کوچک قرار می‌گیرند که طی جلسات ماهانه تغییر داده می‌شوند. این روش نیازمند مراجعه منظم به دندانپزشک است تا پیشرفت حرکت دندان‌ها بررسی شود. در طول این دوره رعایت بهداشت دهان و دندان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند؛ زیرا براکت‌ها محیط مناسبی برای تجمع پلاک و ایجاد پوسیدگی فراهم می‌سازند.

مزایا و معایب ارتودنسی ثابت

در ادامه مزایا و معایب ارتودنسی ثابت را بررسی می‌کنیم:

مزایا

• این روش مناسب اصلاح مشکلات شدید دندان و ناهنجاری‌های فک است و نتایج دقیق‌تری نسبت به ارتودنسی متحرک ارائه می‌دهد.
• دندانپزشک با تنظیم‌های ماهانه مسیر حرکت دندان‌ها را به طور دقیق کنترل کرده و تغییرات لازم را اعمال می‌کند.
• با توجه به این که براکت‌ها ثابت هستند، درمان تحت تاثیر کم‌کاری بیمار قرار نخواهد گرفت.
• نیاز به مراجعات منظم امکان ارزیابی دقیق روند درمان را فراهم می‌کند.

معایب

• دیده شدن براکت‌ها یکی از چالش‌های این روش است که برای برخی از افراد ناخوشایند به نظر می‌رسد.
• در این مدت نباید خوراکی‌های سخت یا چسبنده مصرف شوند تا براکت‌ها آسیب نبینند.
• وجود براکت‌ها نظافت دندان‌ها را با چالش مواجه می‌کند و ممکن است نیاز به ابزارهای خاص مانند مسواک بین دندانی باشد.
• پس از هر جلسه تنظیم امکان دارد چند روز دندان‌ها درد بگیرند که این درد به‌مرور کاهش می‌یابد.

ایمپلنت زایگوما یک روش مناسب برای افرادی است که نیاز به کاشت ایمپلنت دارند، اما به دلیل تحلیل استخوان فک امکان انجام این کار با روش‌های معمولی برایشان وجود ندارد. اگر شما هم با چنین مشکلی مواجه هستید و به هر دلیلی نمی‌توانید جراحی پیوند استخوان انجام دهید، این روش می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای شما باشد.

ارتودنسی متحرک چیست و چگونه کار می کند؟

ارتودنسی متحرک از دیگر روش‌های ارتودنسی است که در آن پلاک‌های شفاف یا پلاک‌های ساخته شده از مواد اکریلیک به کار گرفته می‌شوند. این پلاک‌ها قابل جابجایی هستند و مجدد در دهان قرار داده می‌شوند؛ بنابراین بیمار می‌تواند هنگام غذا خوردن یا مسواک زدن آنها را خارج کند. این روش درمانی برای افرادی مناسب است که می‌خواهند ظاهر نامرتب دندان‌های خود را بدون استفاده از براکت‌های فلزی اصلاح کنند. استفاده از پلاکت‌های متحرک زمانی توصیه می‌شود که شدت نامنظمی دندان‌ها کم باشد و به درمان‌های پیچیده‌تر نیازی نباشد. برای دستیابی به نتایج مطلوب باید همه‌روزه از این پلاک‌ها استفاده شود و چندین ساعت در روز روی دندان‌ها قرار گیرند.

مزایا و معایب ارتودنسی متحرک

ارتودنسی متحرک نیز با مزایا و معایب متعددی همراه است که عبارتند از:

مزایا

• قابلیت جدا کردن آسان: امکان برداشتن پلاک در ارتودنسی متحرک هنگام غذا خوردن یا شستشوی دهان وجود دارد.
• ظاهر مناسب: این پلاک‌ها شفاف هستند و کمتر دیده می‌شوند و در مقایسه با براکت‌های فلزی ظاهر طبیعی‌تری دارند.
• مراقبت آسان: با جدا کردن پلاک امکان تمیز کردن دندان‌ها فراهم می‌شود و به حفظ سلامت دهان کمک می‌کند.

معایب

• وابستگی و همکاری بیمار: این روش برای اثرگذاری به میزان استفاده صحیح و مداوم پلاک توسط بیمار نیاز دارد. در صورت عدم پایبندی به برنامه درمانی نمی‌توان به نتیجه مطلوب دست یافت.
• محدودیت در درمان: ارتودنسی متحرک برای اصلاح نامرتبی‌های شدید یا ناهنجاری‌های فک کاربرد ندارد و برای موارد ساده‌تر استفاده می‌شود.
• نیاز به ارزیابی دقیق: تشخیص مناسب بودن این روش برای هر فرد توسط متخصص ارتودنسی و با بررسی شرایط دندان‌ها و فک انجام می‌شود.

ایمپلنت سوئیسی کیفیت بالا و طول عمر طولانی دارند و در کشورهای مختلف از جمله ایران بسیار محبوب هستند.

مقایسه ارتودنسی ثابت و متحرک

با توجه به توضیحات ذکر شده حال می‌توانید تفاوت‌های اصلی بین ارتودنسی ثابت و متحرک را بهتر درک کنید. این دو روش درمانی از نظر جنبه‌های مختلف با یکدیگر متفاوت هستند که عبارتند از:

نحوه عملکرد و شیوه درمان

در ارتودنسی ثابت براکت‌ها و سیم‌ها به طور دائم روی دندان‌ها قرار می‌گیرند و تا پایان دوره درمان از دهان خارج نمی‌شوند. این فرایند امکان کنترل دقیق‌تر حرکت دندان‌ها را فراهم می‌سازد. ارتودنسی متحرک شامل پلاک‌های شفافی است که بیمار حین خوردن غذا یا مسواک زدن می‌تواند آنها را از دهان خارج کند. البته عدم استفاده از پلاک در خارج از زمان تعیین شده اثربخشی درمان را کاهش می‌دهد.

شرایط سنی و وضعیت بیمار

انتخاب ارتودنسی متحرک یا ثابت به سن و شرایط بیمار بستگی دارد. معمولاً ارتودنسی متحرک برای کودکان و نوجوانان زیر ۱۲ سال استفاده می‌شود؛ زیرا در این سن فک‌ها انعطاف بیشتری دارند و مشکلات استخوانی راحت‌تر اصلاح می‌شوند. ارتودنسی ثابت در بزرگسالان به علت سختی و تثبیت ساختار استخوانی مناسب‌تر است.

نوع مشکل دندان و فک

نوع و شدت ناهنجاری‌ها در انتخاب روش درمان نقش مهمی دارد. ارتودنسی متحرک معمولاً برای اصلاح مشکلات مربوط به فک و ناهنجاری‌های استخوانی در سنین رشد کارآمد است. این در حالی است که ارتودنسی ثابت برای مرتب‌سازی دقیق دندان‌ها به‌خصوص پس از دوران بلوغ گزینه بهتری به شمار می‌رود. اگر هم ناهنجاری فک و هم نامرتبی دندان وجود داشته باشد ابتدا از ارتودنسی متحرک برای اصلاح فک و سپس از ارتودنسی ثابت برای منظم کردن دندان‌ها استفاده می‌شود.

هزینه درمان

یکی از مهمترین تفاوت‌های ارتودنسی هزینه آن است. ارتودنسی ثابت هزینه بیشتری نسبت به ارتودنسی متحرک دارد؛ البته هزینه دقیق پس از معاینه و بررسی شرایط فرد توسط متخصص تعیین می‌شود.

مدت زمان درمان

معمولا طول دوره درمان ارتودنسی ثابت نسبت به ارتودنسی متحرک طولانی‌تر است، در این حالت حرکت دندان‌ها به‌صورت کنترل شده و مستمر انجام می‌شود. البته مدت درمان ارتودنسی متحرک تا حد قابل توجهی به میزان پایبندی بیمار به استفاده منظم از پلاک‌ها بستگی دارد و دوره درمان آن می‌تواند کوتاه‌تر از ارتودنسی ثابت باشد.

راحتی و انعطاف‌پذیری

امکان برداشتن پلاک در ارتودنسی متحرک باعث شده راحتی بیشتری برای بیمار فراهم شود و بتواند در موقعیت‌هایی مانند خوردن غذا یا مسواک زدن آن را از دهان خارج کند. این پلاک‌ها به‌صورت سفارشی ساخته می‌شوند و در کاهش میزان درد و ناراحتی موثر هستند. در مقابل آن ارتودنسی ثابت به دلیل نصب دائمی بریس‌ها محدودیت بیشتری دارد و نمی‌توان آنها را برداشت.

ظاهر و جذابیت

بریس‌های ارتودنسی ثابت شامل براکت‌هایی است که توسط سیم به دندان‌ها متصل می‌شوند و ظاهر چندان خوشایندی ندارند. از سوی دیگر ارتودنسی متحرک شامل پلاک‌های شفاف است که به طور نامحسوس روی دندان قرار می‌گیرند و ظاهر بهتری دارد.

نگهداری و مراقبت

مراقبت و حفظ بهداشت در ارتودنسی ثابت با چالش‌های متعددی همراه است؛ زیرا وجود براکت‌ها و سیم‌ها باعث تجمع غذا و پلاک می‌شوند و به زمان و دقت بیشتری برای تمیز کردن نیاز دارد. ارتودنسی متحرک به دلیل قابلیت جدا شدن به راحتی تمیز می‌شود و نگهداری آن ساده‌تر است.

ایمپلنت اشترومن با گارانتی مادام‌العمر ارائه می‌شود و بیماران می‌توانند در صورت نصب صحیح و رعایت شرایط نگهداری، مشکلات ناشی از تولید یا مواد، تحت پوشش قرار گیرند.

سخن آخر

انتخاب بین ارتودنسی ثابت و متحرک به مجموعه‌ای از عوامل مانند شرایط فردی، نوع و شدت ناهنجاری دندان‌ها و فک و همچنین ترجیحات شخصی بستگی دارد. ارتودنسی ثابت می‌تواند ناهنجاری‌های پیچیده را درمان کند و برای موارد شدید و بزرگسالان مناسب است. ارتودنسی متحرک با قابلیت جداسازی، برای کودکان و نوجوانان مناسب است و در درمان مشکلات خفیف‌تر به کار می‌رود. هر دو مزایا و معایب خاص خود را دارند و برای انتخاب بهترین گزینه باید به متخصص ارتودنسی و کلینیک آرت دنتال مراجعه کنید.