شماره تماس ها
شبکه های اجتماعی
ایمپلنت زایگوما یک روش مناسب برای افرادی است که نیاز به کاشت ایمپلنت دارند، اما به دلیل تحلیل استخوان فک امکان انجام این کار با روش‌های معمولی برایشان وجود ندارد. اگر شما هم با چنین مشکلی مواجه هستید و به هر دلیلی نمی‌توانید جراحی پیوند استخوان انجام دهید، این روش می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای شما باشد. اگر تصمیم به انجام ایمپلنت دندان دارید برای آگاهی از انواع روش‌های ایمپلنت و مراحل آن لازم است که با یک دندانپزشک مشاوره داشته باشید. شما می‌توانید برای ارتباط با دندانپزشک از طریق سایت آرت دنتال اقدام نمایید.
ایمپلنت‌های زایگوماتیک که از اواخر دهه 1980 به عنوان یک راه‌حل نوآورانه در دندانپزشکی معرفی شده‌اند، سابقه‌ای طولانی و موفق در بازسازی لبخند بیماران دارند. این ایمپلنت‌ها که به آن‌ها «زایگوما» نیز گفته می‌شود، به عنوان جایگزینی برای روش‌های پیچیده و زمان‌بر پیوند استخوان در فک بالا شناخته می‌شوند. این نوع ایمپلنت با عبور از داخل استخوان‌های ضعیف شده فک بالا و اتصال به استخوان‌های محکم‌تر گونه از طریق سینوس‌ها امکان پشتیبانی قوی و مطمئنی برای تاج دندان فراهم می‌آورد.
این ایمپلنت‌ها معمولاً در پشت دهان قرار می‌گیرند و می‌توانند به‌تنهایی یا همراه با ایمپلنت‌های سنتی در قسمت جلوی فک استفاده شوند. این ترکیب امکان ایجاد یک دستگاه پروتزی مستحکم و کارآمد را فراهم می‌آورد که نیازهای جویدنی بیماران را به خوبی برآورده می‌کند. با توجه به تجربه طولانی مدت و نتایج موفقیت‌آمیز ایمپلنت‌های زایگوماتیک به عنوان یکی از مطمئن‌ترین گزینه‌ها در دندانپزشکی بازسازی‌کننده شناخته می‌شوند و به بیماران اطمینان می‌دهند که می‌توانند با اعتماد به نفس دوباره لبخند بزنند.
ایمپلنت‌های سنتی معمولاً روی استخوان فک ثابت می‌شوند که به فک بالا معروف است. اما اگر فک بالا دچار تحلیل یا زوال شدید شود انجام ایمپلنت‌های سنتی غیرممکن خواهد بود. در چنین مواردی می‌توان ایمپلنت‌های زایگوماتیک را به بخش عمده‌ای از استخوان که استخوان گونه شما را تشکیل می‌دهد،ا یعنی زایگوما متصل کرد. این ایمپلنت‌ها از طریق تاج آلوئولی (برآمدگی استخوانی که حفره‌های دندان شما را در بر می‌گیرد) و سینوس ماگزیلاری قرار می‌گیرند و به استخوان زایگوما متصل می‌شوند.
معمولاً این فرآیند شامل قرار دادن دو ایمپلنت زایگوماتیک در پشت فک بالا، بالای دندان‌های پرمولر، همراه با دو تا چهار ایمپلنت سنتی در قسمت جلو، بالای دندان‌های نیش است. در صورتی که زوال قدامی ماگزیلا بسیار شدید باشد می‌توان دو ایمپلنت زایگوماتیک اضافی را برای ایجاد لنگر بیشتر در استخوان زایگوما قرار داد.
ایمپلنت‌های زایگوماتیک در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند و دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. این نوع ایمپلنت مزایای زیادی از جمله اجتناب از نیاز به روش‌های پیوند استخوان، کاهش زمان درمان و ارائه راه‌حل فوری برای ترمیم قوس کامل دندان‌ها دارند. علاوه بر این ایمپلنت‌های زایگوماتیک می‌توانند کیفیت کلی زندگی بیماران را با بازگرداندن عملکرد دهان و زیبایی‌شناسی آن بهبود بخشند. چندین مزیت ایمپلنت‌های زایگوماتیک برای بیماران عبارتند از:
ایمپلنت‌های زیگوماتیک از جنبه‌های مختلفی با ایمپلنت‌های معمولی متفاوت هستند. اولین تفاوت این است که ایمپلنت‌های زایگوماتیک ۳ تا ۵ برابر بلندتر از ایمپلنت‌های سنتی هستند و با زاویه مشخصی وارد می‌شوند. این ویژگی‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به درستی در استخوان گونه‌ها لنگر بیفتند و در عین حال از تماس با سینوس‌ها جلوگیری کنند. تفاوت دیگری که وجود دارد، تکنیک جراحی مورد استفاده برای کاشت ایمپلنت‌های زایگوماتیک است. این روش نسبت به قرار دادن ایمپلنت‌های دندانی معمولی پیچیده‌تر است. جراح باید به استخوان زایگوماتیک دسترسی پیدا کند که این کار نیاز به تکنیک جراحی خاصی دارد. تنها جراح فک و صورت متخصص و با تجربه کافی در این روش قادر به انجام این عمل خواهد بود.
پس از انجام ایمپلنت زایگوماتیک باید مراقبت‌های خاصی انجام شود تا روند بهبودی به درستی طی شود. در اینجا چند نکته ضروری و مؤثر برای دوره نقاهت آورده شده است:
پس از این نوع ایمپلنت ممکن است ورم و کبودی بیشتری نسبت به ایمپلنت‌های معمولی مشاهده شود. این کبودی معمولاً در ۴۸ تا ۷۲ ساعت به اوج خود می‌رسد و به تدریج کاهش می‌یابد. برای کاهش درد می‌توانید از مسکن‌های تجویز شده و داروهای ضد التهابی استفاده کنید. همچنین قرار دادن پک سرد در محل کبودی کمک‌کننده است.
برای مراقبت از بهداشت دهان و دندان مسواک زدن ملایم دندان‌ها و استفاده از دهانشویه تجویز شده ضروری است. همچنین مراقبت‌های روزانه به پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. از شستشوی شدید یا لمس محل جراحی با زبان یا انگشتان خودداری کنید.
در روزهای ابتدایی پس از جراحی بهتر است غذاهای نرم و آبکی مصرف کنید، همچنین مایعات ولرم و آب کافی بنوشید.
در روزهای ابتدایی از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید، اما پس از مدتی فقط با تأیید دندانپزشک می‌توانید ورزش یا فعالیت‌های بدنی شدید را آغاز کنید.
حتماً جلسات پیگیری و معاینه را به طور مرتب بروید،زیرا بررسی دندانپزشک و ارزیابی وضعیت دندان‌هایتان از اهمیت بالایی برخوردار است.
ایمپلنت زایگوماتیک به طور کلی برای افرادی با شرایط زیر مناسب است:
انجام ایمپلنت زایگوماتیک یک فرایند جراحی پیشرفته است که نیاز به دقت و تخصص بالای جراح دارد. مراحل کلی این فرآیند به شرح زیر است:
قرار دادن ایمپلنت‌های زایگوماتیک حدود ۲ تا ۳ ساعت طول می‌کشد که این مدت زمان بسته به پیچیدگی وضعیت بیمار و تعداد ایمپلنت‌های قرار داده شده در فک می‌تواند متفاوت باشد. بهبودی اولیه معمولاً ۱ تا ۲ هفته زمان می‌برد، همچنین ادغام کامل ایمپلنت با استخوان حدود ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. در این مدت دندانپزشک ممکن است پروتز موقت نصب کند. در آخر پس از ادغام کامل ایمپلنت با استخوان دندان‌های پروتزی نهایی قرار می‌گیرند.
ایمپلنت زایگوماتیک در شرایط خاصی کاربرد دارد که ایمپلنت‌های دندانی سنتی قابل استفاده نیستند. در اینجا شرایطی که استفاده از ایمپلنت زایگوماتیک را ایجاب می‌کند بررسی می‌شود:
تحلیل شدید استخوان فک بالا: زمانی که فرد به دلیل بیماری لثه، سرطان دهان، ضربه شدید یا سایر مشکلات مرتبط با دهان و دندان بخشی از استخوان فک را از دست داده باشد،ا نیاز به ایمپلنت زیگوماتیک پیدا می‌کند.
ایمپلنت زایگوماتیک یکی از انواع ایمپلنت برای افرادی است که استخوان فک کافی ندارند. این نوع ایمپلنت به شکل زاویه‌دار در استخوان زایگوما در فک قرار می‌گیرد. ایمپلنت زایگوماتیک نرخ موفقیت بالایی داشته، اما نسبت به ایمپلنت‌های معمولی هزینه بیشتری دارد. همچنین دوره نقاهت طولانی‌تر و سخت‌تری داشته و جراحی و درمان آن نسبتاً پیچیده‌تر است. در این مطلب از آرت دنتال سعی کردیم به طور کامل به بررسی ایمپلنت زایگوما بپردازیم و شما را با این نوع ایمپلنت آشنا کنیم.
کامنتی ثبت نشده است