عفونت ایمپلنت دندانی (Peri-implant infection) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن بافت‌های اطراف ایمپلنت (اعم از لثه و استخوان فک) دچار التهاب یا عفونت می‌شوند. این عفونت معمولاً به دلیل تجمع پلاک باکتریایی در اطراف پایه فلزی ایمپلنت یا عدم رعایت بهداشت دهان و دندان پس از جراحی ایجاد می‌شود.

ایمپلنت اشترومن با گارانتی مادام‌العمر ارائه می‌شود و بیماران می‌توانند در صورت نصب صحیح و رعایت شرایط نگهداری، مشکلات ناشی از تولید یا مواد، تحت پوشش قرار گیرند.

دو نوع اصلی عفونت ایمپلنت

1. موکوزیت اطراف ایمپلنت (Peri-implant mucositis):

   • فقط بافت نرم اطراف ایمپلنت را درگیر می‌کند.

   • برگشت‌پذیر است اگر به موقع درمان شود.

   • معمولاً با خونریزی لثه و التهاب بدون از بین رفتن استخوان همراه است.

2. پری‌ایمپلنتیت (Peri-implantitis):

   • پیشرفته‌تر از موکوزیت است.

   • هم بافت نرم و هم استخوان فک را درگیر می‌کند.

   • موجب تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت می‌شود و در صورت عدم درمان، ممکن است به از دست دادن کامل ایمپلنت منجر گردد.

ایمپلنت سوئیسی کیفیت بالا و طول عمر طولانی دارند و در کشورهای مختلف از جمله ایران بسیار محبوب هستند.

علائم رایج عفونت ایمپلنت دندانی

• قرمزی و تورم لثه اطراف ایمپلنت

• خونریزی هنگام مسواک زدن یا لمس ناحیه

• ترشح چرک یا بوی بد دهان

• درد خفیف تا شدید در اطراف ایمپلنت

• لق شدن ایمپلنت (در مراحل پیشرفته)

• تحلیل استخوان در عکس‌برداری رادیولوژیک

ایمپلنت زایگوما یک روش مناسب برای افرادی است که نیاز به کاشت ایمپلنت دارند، اما به دلیل تحلیل استخوان فک امکان انجام این کار با روش‌های معمولی برایشان وجود ندارد. اگر شما هم با چنین مشکلی مواجه هستید و به هر دلیلی نمی‌توانید جراحی پیوند استخوان انجام دهید، این روش می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای شما باشد.

علل عفونت ایمپلنت دندان

عفونت ایمپلنت دندانی، که به آن پری‌ایمپلنتیت نیز گفته می‌شود، می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

• بهداشت دهان و دندان ضعیف: عدم رعایت بهداشت مناسب می‌تواند منجر به تجمع پلاک و باکتری‌ها در اطراف ایمپلنت شود.

• سیگار کشیدن: مصرف دخانیات روند بهبودی را کند کرده و خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

• بیماری‌های سیستمیک: شرایطی مانند دیابت کنترل نشده می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

• تکنیک‌های جراحی نامناسب: کاشت نادرست ایمپلنت یا استفاده از مواد نامرغوب می‌تواند منجر به عفونت شود.

علائم و نشانه های عفونت ایمپلنت دندان

تشخیص به‌موقع علائم عفونت برای جلوگیری از پیشرفت آن ضروری است. علائم شامل:

• درد مداوم یا افزایش‌یابنده در ناحیه ایمپلنت

• تورم و قرمزی لثه اطراف ایمپلنت

• خروج چرک یا مایعات از محل ایمپلنت

• بوی بد دهان یا طعم ناخوشایند در دهان

• شل شدن ایمپلنت یا احساس ناپایداری

• تب و احساس ناخوشی عمومی

روش های درمان عفونت ایمپلنت دندان

درمان عفونت ایمپلنت بستگی به شدت آن دارد:

• در مراحل اولیه: استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده می‌تواند مؤثر باشد.

• در مراحل پیشرفته: ممکن است نیاز به جراحی برای پاک‌سازی ناحیه عفونی یا حتی برداشتن ایمپلنت باشد.

مراقبت های لازم برای حفظ بهداشت دهان و ایمپلنت

رعایت بهداشت دهان و دندان پس از کاشت ایمپلنت برای جلوگیری از عفونت و افزایش طول عمر ایمپلنت ضروری است.

اقدامات بهداشتی پس از کاشت ایمپلنت

• مسواک زدن منظم: استفاده از مسواک با برس نرم برای تمیز کردن دندان‌ها و ایمپلنت‌ها.

• نخ دندان کشیدن: استفاده از نخ دندان برای پاک‌سازی بین دندان‌ها و اطراف ایمپلنت.

• استفاده از دهان‌شویه: استفاده از دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده طبق توصیه دندانپزشک.

• پرهیز از مصرف سیگار و الکل: این مواد می‌توانند روند بهبودی را مختل کنند.

• مراجعه منظم به دندانپزشک: برای بررسی وضعیت ایمپلنت و انجام پاک‌سازی حرفه‌ای.

عوارض عدم درمان عفونت ایمپلنت دندان

عدم درمان به‌موقع عفونت ایمپلنت می‌تواند منجر به عوارض جدی شود:

• از دست دادن ایمپلنت: عفونت می‌تواند باعث شکست ایمپلنت و نیاز به برداشتن آن شود.

• تخریب استخوان فک: پیشرفت عفونت می‌تواند به تحلیل استخوان فک منجر شود.

• گسترش عفونت به سایر نواحی: عفونت می‌تواند به سایر بخش‌های دهان یا حتی بدن گسترش یابد.

• هزینه‌های درمانی بیشتر: درمان عفونت پیشرفته نیاز به مداخلات پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر دارد.