ارتودنسی ثابت، یکی از روش‌های درمانی متداول در حوزه دندانپزشکی است که به منظور اصلاح بی‌نظمی‌های دندان‌ها و رفع مشکلات فکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی به صورت ثابت بر روی سطح دندان‌ها چسبانده می‌شوند. این اجزای ثابت، با اعمال فشارهای ملایم و کنترل‌شده، دندان‌ها را به تدریج به موقعیت ایده‌آل و مناسب خود هدایت می‌کنند. ارتودنسی ثابت به ویژه در مواردی که مشکلات دندانی و فکی پیچیده‌تر هستند، به عنوان یک راهکار درمانی موثر و کارآمد مطرح می‌شود و نیازمند تخصص و تجربه دندانپزشک ارتودنتیست است.

علاوه بر بهبود زیبایی ظاهری لبخند، ارتودنسی ثابت می‌تواند تأثیرات مثبتی بر عملکرد دهان و دندان نیز داشته باشد. با اصلاح نامرتبی دندان‌ها، فرآیند جویدن غذا تسهیل می‌شود و احتمال بروز پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه کاهش می‌یابد. همچنین، ارتودنسی ثابت می‌تواند به بهبود تنفس، گفتار و افزایش اعتماد به نفس فرد کمک کند.

 مرکز تخصصی ایمپلنت آرت دنتال در شمال شهر تهران

انواع ارتودنسی دندان

براکت‌های ارتودنسی ثابت در انواع مختلفی در دسترس هستند که هر یک ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند. براکت‌های فلزی، از جنس فولاد ضد زنگ ساخته می‌شوند و مقرون به صرفه‌ترین گزینه محسوب می‌شوند. با این حال، به دلیل ظاهر فلزی خود، ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشند. براکت‌های سرامیکی، همرنگ دندان هستند و کمتر از براکت‌های فلزی قابل مشاهده‌اند، اما نسبت به آن‌ها شکننده‌تر بوده و نیازمند مراقبت بیشتری هستند. براکت‌های لینگوال، در پشت دندان‌ها نصب می‌شوند و کاملاً نامرئی هستند، اما ممکن است باعث ناراحتی زبان و اختلال در گفتار شوند. براکت‌های دیمون، از یک سیستم خود تنظیم استفاده می‌کنند که نیاز به تنظیمات مکرر را کاهش می‌دهد، اما نسبت به سایر براکت‌ها گران‌تر هستند.

مراحل انجام ارتودنسی ثابت

فرآیند ارتودنسی شامل چندین مرحله می‌شود. در ابتدا، دندانپزشک ارتودنتیست با انجام معاینه دقیق و بررسی وضعیت دندان‌ها و فک، طرح درمان مناسب را برای بیمار طراحی می‌کند. سپس، از دندان‌ها قالب گرفته می‌شود تا براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی به صورت سفارشی ساخته شوند. در مرحله بعد، براکت‌ها با استفاده از چسب مخصوص بر روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند و سیم‌ها از داخل براکت‌ها عبور داده می‌شوند. در طول دوره درمان، بیمار باید به طور منظم به دندانپزشک ارتودنتیست مراجعه کند تا سیم‌ها تنظیم شوند و روند درمان بررسی شود. پس از اتمام دوره درمان، براکت‌ها و سیم‌ها از دندان‌ها برداشته می‌شوند و بیمار برای حفظ نتایج درمان، از ریتینر استفاده می‌کند.

انواع روش‌های ارتودنسی ثابت

علاوه بر انواع براکت‌ها، روش‌های مختلفی برای انجام ارتودنسی ثابت وجود دارد. ارتودنسی ثابت سنتی، از براکت‌ها و سیم‌های معمولی استفاده می‌کند.

در ارتودنسی دیمون، از براکت‌های خود تنظیم استفاده می‌شود که نیاز به تنظیمات مکرر را کاهش می‌دهد.

در ارتودنسی لینگوال، براکت‌ها در پشت دندان‌ها نصب می‌شوند و کاملاً نامرئی هستند.

ارتودنسی شفاف، از الاینرهای شفاف به جای براکت‌ها و سیم‌ها استفاده می‌کند و برای افرادی که به دنبال یک روش درمانی نامرئی هستند، مناسب است.

کاربرد ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت برای اصلاح طیف وسیعی از مشکلات دندان‌ها و فک استفاده می‌شود. این روش درمانی می‌تواند به اصلاح نامرتبی دندان‌ها، ناهماهنگی بین فک بالا و پایین، جلو بودن دندان‌های بالا نسبت به دندان‌های پایین، جلو بودن دندان‌های پایین نسبت به دندان‌های بالا، قرار گرفتن دندان‌های بالا در داخل دندان‌های پایین و عدم تماس دندان‌های بالا و پایین در هنگام بسته شدن دهان کمک کند.

سن مناسب برای انجام ارتودنسی

اگرچه ارتودنسی ثابت در هر سنی قابل انجام است، اما بهترین زمان برای شروع درمان، دوران کودکی و نوجوانی است. در این سنین، استخوان‌های فک هنوز در حال رشد هستند و دندان‌ها با سهولت بیشتری به موقعیت صحیح خود هدایت می‌شوند. با این حال، ارتودنسی ثابت در بزرگسالان نیز می‌تواند نتایج بسیار مطلوبی به همراه داشته باشد، اگرچه ممکن است دوره درمان کمی طولانی‌تر باشد.

تعیین سن مناسب برای شروع ارتودنسی ثابت، نیازمند ارزیابی دقیق وضعیت دندان‌ها و فک توسط دندانپزشک ارتودنتیست است. در برخی موارد، ممکن است درمان ارتودنسی در سنین پایین‌تر آغاز شود و در مراحل بعدی، با تغییر نوع براکت‌ها یا روش درمانی، ادامه یابد.

مراقبت‌های بعد از انجام ارتودنسی

پس از نصب براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی، رعایت بهداشت دهان و دندان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به صورت منظم و دقیق، به جلوگیری از تجمع پلاک و باکتری‌ها در اطراف براکت‌ها کمک می‌کند. همچنین، پرهیز از مصرف غذاهای سفت و چسبنده، می‌تواند از آسیب دیدن براکت‌ها و سیم‌ها جلوگیری کند. مراجعه منظم به دندانپزشک ارتودنتیست برای بررسی روند درمان و تنظیم سیم‌ها نیز ضروری است.

مزایای ارتودنسی ثابت دندان

ارتودنسی ثابت علاوه بر بهبود زیبایی لبخند، مزایای دیگری نیز دارد. اصلاح نامرتبی دندان‌ها، بهبود عملکرد دهان و دندان، کاهش خطر پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه، بهبود تنفس و گفتار و افزایش اعتماد به نفس، از جمله مهم‌ترین مزایای ارتودنسی ثابت هستند.

عوارض ارتودنسی ثابت دندان

ارتودنسی ثابت، مانند هر روش درمانی دیگری، ممکن است با عوارضی همراه باشد. درد و ناراحتی در روزهای اول پس از نصب براکت‌ها، تحریک بافت‌های نرم دهان، پوسیدگی دندان در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، تغییر رنگ دندان‌ها در صورت استفاده از براکت‌های فلزی و حساسیت دندان‌ها پس از برداشتن براکت‌ها، از جمله عوارض احتمالی ارتودنسی ثابت هستند. با این حال، با رعایت مراقبت‌های لازم و پیروی از دستورالعمل‌های دندانپزشک ارتودنتیست، می‌توان این عوارض را به حداقل رساند.

طول درمان ارتودنسی ثابت چقدر است؟

طول درمان ارتودنسی ثابت به شدت مشکل، سن بیمار، نوع براکت‌ها و همکاری بیمار در رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک بستگی دارد. به طور کلی، دوره درمان ارتودنسی ثابت بین 1 تا 3 سال متغیر است.

علت زرد شدن دندان بعد از ارتودنسی

زرد شدن دندان‌ها پس از ارتودنسی می‌تواند به دلیل تجمع پلاک و باکتری‌ها در اطراف براکت‌ها باشد. رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان و استفاده از مسواک و نخ دندان مخصوص ارتودنسی می‌تواند از این مشکل جلوگیری کند. همچنین، استفاده از خمیر دندان‌های سفید کننده و مراجعه منظم به دندانپزشک برای جرم‌گیری نیز می‌تواند به بهبود رنگ دندان‌ها کمک کند.

بعد از ارتودنسی چی بخوریم؟

در طول دوره درمان ارتودنسی، باید از مصرف غذاهای سفت و چسبنده مانند آجیل، پاپ کورن، ته دیگ، بلال، یخ و آبنبات‌های سفت پرهیز کرد. این غذاها می‌توانند باعث شکستن براکت‌ها و سیم‌ها شوند و روند درمان را مختل کنند. همچنین، توصیه می‌شود از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های رنگی مانند چای، قهوه، نوشابه و آبمیوه‌های صنعتی پرهیز شود، زیرا می‌توانند باعث تغییر رنگ براکت‌ها و دندان‌ها شوند.

تفاوت ارتودنسی ثابت و متحرک

ارتودنسی ثابت و متحرک، دو روش درمانی متفاوت برای اصلاح نامرتبی دندان‌ها و مشکلات فکی هستند. در ارتودنسی ثابت، براکت‌ها و سیم‌ها به صورت ثابت بر روی دندان‌ها نصب می‌شوند، در حالی که در ارتودنسی متحرک، از پلاک‌های متحرک استفاده می‌شود. ارتودنسی ثابت معمولاً برای اصلاح مشکلات پیچیده‌تر دندان‌ها و فک استفاده می‌شود، در حالی که ارتودنسی متحرک برای اصلاح مشکلات خفیف‌تر مناسب است.

در پایان

ارتودنسی ثابت یک روش درمانی موثر و کارآمد برای اصلاح نامرتبی دندان‌ها و مشکلات فکی است. با انتخاب دندانپزشک ارتودنتیست مجرب و رعایت دقیق دستورالعمل‌های درمانی، می‌توانید به لبخندی زیبا و دندان‌هایی مرتب دست یابید.