دندانپزشکان بر اساس شرایط هر بیمار روش‌های مختلفی را برای جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته پیشنهاد می‌کنند. در صورتی که فرد شرایط مناسبی برای جراحی داشته باشد می‌توان از ایمپلنت دندانی به عنوان یک راه‌حل مؤثر استفاده کرد. همچنین بسته به نیاز بیمار، ایمپلنت ممکن است برای یک دندان یا کل فک انجام شود.

گاهی پس از مدتی ایمپلنت نیاز به ترمیم پیدا می‌کند که در چنین شرایطی توصیه می‌شود بیمار برای ادامه درمان به همان دندانپزشک معالج مراجعه کند. دلیل این موضوع این است که متخصص جدید ممکن است از نوع و جنس ایمپلنت اولیه اطلاعات کافی نداشته باشد که این می‌تواند بر روند درمان تأثیر بگذارد.

اصول و روش انجام ایمپلنت تک دندانی

در این روش یک ایمپلنت سوئیسی تکی جایگزین دندان از دست‌رفته می‌شود. دندانپزشک متخصص آرت دنتال ایمپلنت را از طریق جراحی در استخوان فک و لثه قرار داده و پس از بهبودی یک تاج مصنوعی روی آن نصب می‌کند. در واقع ایمپلنت نوعی پیچ تیتانیومی است که پس از قرارگیری در فک طی فرایندی به نام اسئواینتگریشن (جوش خوردن با استخوان) به ساختار طبیعی استخوان متصل می‌شود.

این فرایند باعث می‌شود ایمپلنت اشترومن عملکردی مشابه ریشه دندان طبیعی داشته باشد و بتواند تاج مصنوعی را به خوبی نگه دارد. حتی اگر چند دندان از دست داده باشید، همچنان امکان استفاده از ایمپلنت تکی برای هر دندان وجود دارد. در این صورت برای هر دندان از بین رفته یک ایمپلنت جداگانه کاشته می‌شود. روش انجام ایمپلنت شامل مراحل زیر است:

• آماده‌سازی و بی‌حسی: ابتدا دندانپزشک محیط دهان را تمیز و ضدعفونی کرده و ناحیه موردنظر را بی‌حس می‌کند تا بیمار هیچ دردی احساس نکند.
• جراحی و کاشت ایمپلنت: سپس یک برش کوچک در لثه ایجاد شده و استخوان فک برای قرار دادن ایمپلنت آماده می‌شود. ایمپلنت در محل موردنظر قرار گرفته و لثه بخیه زده می‌شود.
• دوره بهبودی: پس از جراحی بیمار برای استراحت و بهبودی به خانه می‌رود. ترمیم اولیه معمولاً حدود دو هفته طول می‌کشد، اما برای اینکه ایمپلنت به‌طور کامل با استخوان فک جوش بخورد ۳ تا ۶ ماه زمان لازم است.
• نصب تاج دندان: پس از تکمیل فرایند جوش خوردن از دندان و ایمپلنت قالب‌گیری انجام شده و تاج دندان ساخته می‌شود. در نهایت روکش دائمی روی ایمپلنت نصب شده و ظاهر و عملکردی مشابه دندان طبیعی خواهد داشت.

اصول و مراحل انجام ایمپلنت کامل فک

برای بیمارانی که تمام یا بیشتر دندان‌های یک فک خود را از دست داده‌اند روش ایمپلنت کامل فک انتخاب مناسبی است. در این روش ۴ تا ۶ ایمپلنت در استخوان فک کاشته می‌شود تا پایه‌ای محکم برای پروتزهای ثابت یا متحرک ایجاد کند. برخلاف دندان‌های مصنوعی سنتی که ممکن است در دهان جابه‌جا شوند، ایمپلنت‌های فک کامل ثابت و مستحکم بوده و ظاهری طبیعی دارند.

همچنین این روش به حفظ استخوان فک کمک کرده و از تحلیل رفتن استخوان پس از از دست دادن دندان جلوگیری می‌کند. در نهایت پس از قرارگیری ایمپلنت‌ها و طی شدن دوره بهبودی پروتز دائمی روی آن‌ها نصب می‌شود و بیمار می‌تواند بدون نگرانی از لق شدن یا جابه‌جایی، عملکردی مشابه دندان‌های طبیعی خود را تجربه کند. روش انجام ایمپلنت کامل فک عبارتند از:

• روش انجام ایمپلنت کامل فک مشابه ایمپلنت تک دندان است با این تفاوت که قبل از شروع فرایند تمامی دندان‌های طبیعی باقی‌مانده باید کشیده شوند. پس از آن دهان بیمار به دقت تمیز شده و بی‌حس می‌شود. سپس ۴ تا ۶ ایمپلنت در قسمت قوس دهان به طور استراتژیک قرار می‌گیرد.
• در مرحله بعد دندانپزشک ایمپلنت‌ها را با پروتزهای موقت متصل می‌کند. این پروتزها به طور موقت عملکرد دندان‌ها را برای بیمار فراهم می‌کنند، اما در هنگام جویدن باید دقت بیشتری صورت گیرد تا از آسیب به ایمپلنت‌ها جلوگیری شود.
• فرایند بهبودی اولیه معمولاً چند هفته طول می‌کشد، اما برای اینکه ایمپلنت‌ها به‌طور دائمی با استخوان فک جوش بخورند این فرایند ممکن است ۳ تا ۶ ماه زمان ببرد.
• در طول این مدت بیمار باید برای معاینه‌های منظم به مرکز تخصصی ایمپلنت مراجعه کند. در همین زمان دندانپزشک شروع به ساختن پروتزهای دائمی می‌کند. پس از تکمیل بهبودی و جوش خوردن ایمپلنت‌ها با فک بیمار برای نصب پروتزهای دائمی به مرکز مراجعه کرده و درمان به پایان می‌رسد.

هزینه ایمپلنت دندان

هزینه ایمپلنت دندان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های بیماران است که قبل از شروع درمان به آن توجه می‌کنند. با این حال، بدون انجام معاینه و مشاوره اولیه نمی‌توان قیمت دقیق درمان را پیش‌بینی کرد، زیرا هزینه‌ها به عوامل مختلفی بستگی دارد که برخی از این عوامل شامل:

• نوع و کیفیت مواد مورد استفاده برای ساخت ایمپلنت
• تعداد و موقعیت دندان‌های نیازمند ایمپلنت در طرح درمان
• وضعیت سلامت دهان و استخوان فک بیمار
• نوع و کیفیت تاج دندان روی ایمپلنت

علاوه بر این موارد هزینه‌های جانبی مانند آزمایش‌های پزشکی، تصویربرداری، جراحی‌های تکمیلی و سایر خدمات مرتبط نیز باید در نظر گرفته شوند. برای دریافت تخمین دقیق‌تر از هزینه‌ها، پیشنهاد می‌کنیم ابتدا تحت معاینه قرار بگیرید تا متخصص شما بتواند قیمت نهایی درمان را بر اساس شرایط خاص شما تعیین کند.

انواع روش کاشت ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت‌های دندانی بر اساس روش کاشت و جای‌گذاری در استخوان فک به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که دو نوع رایج این روش‌ها شامل ایمپلنت‌های دو مرحله‌ای و ایمپلنت‌های تک مرحله‌ای است.

ایمپلنت های دو مرحله ای

در این روش ابتدا یک جراحی برای قرار دادن پایه ایمپلنت در استخوان فک انجام می‌شود و سپس لثه روی آن بخیه زده می‌شود تا بهبود یابد. پس از چند ماه که ایمپلنت با استخوان فک جوش خورد، جراحی دوم برای باز کردن لثه و نصب تاج یا روکش موقت انجام می‌شود. یکی از متداول‌ترین انواع ایمپلنت‌های مورد استفاده در این روش، ایمپلنت‌های آندوستئال Endosseous هستند. این ایمپلنت‌ها درون استخوان فک کاشته شده و معمولاً به عنوان جایگزینی برای بریج یا دندان‌های مصنوعی متحرک استفاده می‌شوند. ایمپلنت‌های آندوستئال در مدل‌های مختلفی از جمله پیچی (رزوه‌دار)، استوانه‌ای (صاف) و تیغه‌ای تولید می‌شوند.

ایمپلنت های تک مرحله ای

در روش تک مرحله‌ای پایه ایمپلنت به گونه‌ای طراحی شده است که بخشی از آن از همان ابتدا در سطح لثه قابل مشاهده باشد. به این ترتیب، پس از چند ماه که ایمپلنت با استخوان پیوند خورد بدون نیاز به جراحی مجدد، روکش یا ترمیم روی آن نصب می‌شود. یکی از انواع ایمپلنت‌های مورد استفاده در این روش ایمپلنت‌های ساب‌پریوستئال Subperiosteal است.

این نوع ایمپلنت در زیر بافت لثه اما روی استخوان فک قرار می‌گیرد و یک ساختار فلزی نیز روی استخوان فک تعبیه می‌شود که وظیفه نگه‌داشتن روکش یا پروتز را دارد. امروزه از این نوع ایمپلنت‌ها کمتر استفاده می‌شود، اما در گذشته برای بیمارانی که ارتفاع استخوان فک کافی نداشتند گزینه مناسبی محسوب می‌شد.

نقش اندازه ها در تفاوت ایمپلنت های دندانی

یکی دیگر از معیارهای دسته‌بندی ایمپلنت‌های دندانی اندازه آن‌هاست که به آن پلتفرم نیز گفته می‌شود. اندازه ایمپلنت تعیین می‌کند که در کدام قسمت از دهان قرار گیرد اما انتخاب نهایی به شرایط هر بیمار، میزان استخوان موجود و فضای بین دندان‌ها بستگی دارد. ابعاد ایمپلنت شامل قطر (پلتفرم) و طول است که هر دو در انتخاب نوع مناسب نقش مهمی دارند. انواع ایمپلنت بر اساس اندازه عبارتند از:

ایمپلنت‌های استاندارد: این نوع ایمپلنت‌ها قطری بین 3.5 تا 4.2 میلی‌متر دارند و معمولاً در جلوی دهان به کار می‌روند. به دلیل طراحی باریک‌تر این مدل بیشتر در نواحی با فضای کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ایمپلنت‌های با پلتفرم عریض: قطر این ایمپلنت‌ها بین 4.5 تا 6 میلی‌متر است و اغلب در پشت دهان که استخوان فک مقاوم‌تر بوده و فضای بیشتری وجود دارد، استفاده می‌شود.

ایمپلنت‌های مینی یا باریک: این نوع ایمپلنت‌ها قطری بین 2 تا 3.5 میلی‌متر دارند و زمانی به کار می‌روند که فضای کافی بین دندان‌ها برای کاشت ایمپلنت‌های بزرگ‌تر وجود نداشته باشد. همچنین در بیمارانی که تراکم استخوان آن‌ها کم است، گزینه‌ای مناسب محسوب می‌شوند. در برخی موارد از ایمپلنت‌های مینی به عنوان یک راهکار موقت برای نگه‌داشتن پروتزهای موقتی استفاده می‌شود تا زمانی که ایمپلنت‌های اصلی به‌طور کامل با استخوان فک جوش بخورند.

مزایای ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان به عنوان یکی از بهترین روش‌های جایگزینی دندان‌های طبیعی شناخته می‌شود. این پروتز‌ها به طور دائم در فک قرار می‌گیرند و می‌توانند عملکرد دندان‌های واقعی شما را شبیه‌سازی کنند. یکی از مهم‌ترین مزایای این روش، اعتماد به نفس بالایی است که به فرد می‌بخشد. پس از انجام ایمپلنت شما دیگر نیازی به نگرانی از دست دادن دندان‌های خود نخواهید داشت و می‌توانید به راحتی به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهید. ایمپلنت‌ها قابلیت مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مشابه دندان‌های طبیعی را دارند و در طول روز به راحتی می‌توانید از آن‌ها برای صحبت کردن، جویدن و خوردن استفاده کنید.

این مزیت ایمپلنت‌ها را نسبت به پروتزهای متحرک قدیمی متمایز می‌کند، زیرا پروتزهای قدیمی ممکن بود از دهان بیرون بیایند یا نیاز به مراقبت‌های خاصی داشته باشند. همچنین، ایمپلنت‌ها به دلیل دوام بالا و نیاز کمتر به تعویض و تعمیرات در بلندمدت مقرون به صرفه‌تر از روش‌های دیگر ترمیمی هستند. اگرچه هزینه اولیه انجام ایمپلنت بیشتر از روش‌های دیگر است، اما با توجه به عمر طولانی و عملکرد مشابه دندان طبیعی در نهایت این هزینه می‌تواند به صرفه‌تر باشد و از بروز مشکلات دندانی در آینده جلوگیری کند.

سخن پایانی

حالا که با مفهوم ایمپلنت دندان و انواع مختلف آن آشنا شدید، می‌توانید بسته به شرایط لثه، تراکم استخوان فک، تعداد دندان‌های از دست رفته و همچنین وضعیت اقتصادی خود بهترین نوع ایمپلنت را برای خود انتخاب کنید. البته انتخاب نوع ایمپلنت باید پس از معاینه دقیق توسط دندانپزشک متخصص انجام شود. بنابراین، تا زمانی که نظر پزشک خود را دریافت نکرده‌اید از انتخاب ایمپلنت به‌طور خودسرانه اجتناب کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید ب سایت آرت دنتال مراجعه کنید.