ایمپلنت زایگوما
ایمپلنت زایگوما یک روش مناسب برای افرادی است که نیاز به کاشت ایمپلنت دارند، اما به دلیل تحلیل استخوان فک امکان انجام این کار با روش‌های معمولی برایشان وجود ندارد. اگر شما هم با چنین مشکلی مواجه هستید و به هر دلیلی نمی‌توانید جراحی پیوند استخوان انجام دهید، این روش می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای شما باشد. اگر تصمیم به انجام ایمپلنت دندان دارید برای آگاهی از انواع روش‌های ایمپلنت و مراحل آن لازم است که با یک دندانپزشک مشاوره داشته باشید. شما می‌توانید برای ارتباط با دندانپزشک از طریق سایت آرت دنتال اقدام نمایید.
معرفی ایمپلنت زایگوما
ایمپلنت‌های زایگوماتیک که از اواخر دهه 1980 به عنوان یک راه‌حل نوآورانه در دندانپزشکی معرفی شده‌اند، سابقه‌ای طولانی و موفق در بازسازی لبخند بیماران دارند. این ایمپلنت‌ها که به آن‌ها «زایگوما» نیز گفته می‌شود، به عنوان جایگزینی برای روش‌های پیچیده و زمان‌بر پیوند استخوان در فک بالا شناخته می‌شوند. این نوع ایمپلنت با عبور از داخل استخوان‌های ضعیف شده فک بالا و اتصال به استخوان‌های محکم‌تر گونه از طریق سینوس‌ها امکان پشتیبانی قوی و مطمئنی برای تاج دندان فراهم می‌آورد.
این ایمپلنت‌ها معمولاً در پشت دهان قرار می‌گیرند و می‌توانند به‌تنهایی یا همراه با ایمپلنت‌های سنتی در قسمت جلوی فک استفاده شوند. این ترکیب امکان ایجاد یک دستگاه پروتزی مستحکم و کارآمد را فراهم می‌آورد که نیازهای جویدنی بیماران را به خوبی برآورده می‌کند. با توجه به تجربه طولانی مدت و نتایج موفقیت‌آمیز ایمپلنت‌های زایگوماتیک به عنوان یکی از مطمئن‌ترین گزینه‌ها در دندانپزشکی بازسازی‌کننده شناخته می‌شوند و به بیماران اطمینان می‌دهند که می‌توانند با اعتماد به نفس دوباره لبخند بزنند.
ایمپلنت زایگوماتیک چگونه کار می کند؟
ایمپلنت‌های سنتی معمولاً روی استخوان فک ثابت می‌شوند که به فک بالا معروف است. اما اگر فک بالا دچار تحلیل یا زوال شدید شود انجام ایمپلنت‌های سنتی غیرممکن خواهد بود. در چنین مواردی می‌توان ایمپلنت‌های زایگوماتیک را به بخش عمده‌ای از استخوان که استخوان گونه شما را تشکیل می‌دهد،ا یعنی زایگوما متصل کرد. این ایمپلنت‌ها از طریق تاج آلوئولی (برآمدگی استخوانی که حفره‌های دندان شما را در بر می‌گیرد) و سینوس ماگزیلاری قرار می‌گیرند و به استخوان زایگوما متصل می‌شوند.
معمولاً این فرآیند شامل قرار دادن دو ایمپلنت زایگوماتیک در پشت فک بالا، بالای دندان‌های پرمولر، همراه با دو تا چهار ایمپلنت سنتی در قسمت جلو، بالای دندان‌های نیش است. در صورتی که زوال قدامی ماگزیلا بسیار شدید باشد می‌توان دو ایمپلنت زایگوماتیک اضافی را برای ایجاد لنگر بیشتر در استخوان زایگوما قرار داد.
تفاوت ایمپلنت زایگوما با معمولی
ایمپلنت‌های زیگوماتیک از جنبه‌های مختلفی با ایمپلنت‌های معمولی متفاوت هستند. اولین تفاوت این است که ایمپلنت‌های زایگوماتیک ۳ تا ۵ برابر بلندتر از ایمپلنت‌های سنتی هستند و با زاویه مشخصی وارد می‌شوند. این ویژگی‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به درستی در استخوان گونه‌ها لنگر بیفتند و در عین حال از تماس با سینوس‌ها جلوگیری کنند. تفاوت دیگری که وجود دارد، تکنیک جراحی مورد استفاده برای کاشت ایمپلنت‌های زایگوماتیک است. این روش نسبت به قرار دادن ایمپلنت‌های دندانی معمولی پیچیده‌تر است. جراح باید به استخوان زایگوماتیک دسترسی پیدا کند که این کار نیاز به تکنیک جراحی خاصی دارد. تنها جراح فک و صورت متخصص و با تجربه کافی در این روش قادر به انجام این عمل خواهد بود.
مزایای ایمپلنت زایگوما
ایمپلنت‌های زایگوماتیک در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند و دلایل متعددی برای این امر وجود دارد. این نوع ایمپلنت مزایای زیادی از جمله اجتناب از نیاز به روش‌های پیوند استخوان، کاهش زمان درمان و ارائه راه‌حل فوری برای ترمیم قوس کامل دندان‌ها دارند. علاوه بر این ایمپلنت‌های زایگوماتیک می‌توانند کیفیت کلی زندگی بیماران را با بازگرداندن عملکرد دهان و زیبایی‌شناسی آن بهبود بخشند. چندین مزیت ایمپلنت‌های زایگوماتیک برای بیماران عبارتند از:
- زمان درمان کوتاه‌تر: زمان لازم برای جوش خوردن کامل ایمپلنت با استخوان زایگوماتیک تقریباً ۴ تا ۶ ماه است، در حالی که پیوند استخوان پس از کاشت ایمپلنت‌های سنتی به ۹ تا ۱۲ ماه زمان نیاز دارد.
- عدم نیاز به پیوند استخوان: از آنجا که ایمپلنت در استخوان زایگوماتیک جایگزین استخوان فک می‌شود نیازی به پیوند استخوانی نیست. بنابراین بیمار نیازی به جراحی دوم نخواهد داشت.
- قرار دادن دندان مصنوعی در همان روز: مشابه ایمپلنت‌هایAll-on-4 پروتزهای موقت به طور همزمان با ایمپلنت‌های زایگوماتیک نصب می‌شوند به این معنی که کل فرآیند می‌تواند در یک روش انجام شود.
- درصد موفقیت بالا: اثربخشی ایمپلنت‌های زایگوماتیک ثابت شده است و میزان موفقیت آن‌ها به اندازه ایمپلنت‌های سنتی بالا است.
ایمپلنت زایگوماتیک برای چه افرادی مناسب است؟
ایمپلنت زایگوماتیک به طور کلی برای افرادی با شرایط زیر مناسب است:
- افرادی که به دلیل تحلیل شدید استخوان فک بالا، استخوان کافی برای قرار دادن ایمپلنت‌های معمولی ندارند.
- افرادی که مدت طولانی از پروتزهای دندانی متحرک استفاده کرده‌اند و این موضوع منجر به تحلیل استخوان فک آن‌ها شده است.
- بیمارانی که قبلاً تحت عمل پیوند استخوان قرار گرفته‌اند، اما به دلیل ناکامی یا عدم موفقیت پیوند استخوان همچنان با مشکل کمبود استخوان مواجه هستند.
- افرادی که به دلایل مختلف از جمله شرایط پزشکی یا شخصی نمی‌توانند مدت زمان طولانی منتظر نتایج پیوند استخوان و ایمپلنت‌های معمولی باشند و به دنبال راه‌حلی سریع‌تر و موثرتر هستند.
- افرادی که به دلیل بیماری‌های لثه پیشرفته دچار از دست دادن شدید استخوان فک شده‌اند.
- بیمارانی که به دلایل ساختاری یا جراحی‌های پیشین در فک نمی‌توانند از ایمپلنت‌های معمولی بهره‌مند شوند.
نحوه انجام ایمپلنت زایگوما
انجام ایمپلنت زایگوماتیک یک فرایند جراحی پیشرفته است که نیاز به دقت و تخصص بالای جراح دارد. مراحل کلی این فرآیند به شرح زیر است:
- مشاوره و ارزیابی اولیه: ابتدا جراح دندانپزشک سلامت کلی بیمار را ارزیابی کرده و اطمینان حاصل می‌کند که بیمار مناسب انجام این جراحی است. سپس تصاویر رادیوگرافی و سی‌تی اسکن از فک و استخوان زایگوماتیک گرفته می‌شود تا جراح بتواند بهترین برنامه‌ریزی را برای جراحی انجام دهد.
- برنامه‌ریزی جراحی: با استفاده از تصاویر و داده‌های به‌دست‌آمده جراح محل دقیق قرارگیری ایمپلنت‌ها را مشخص می‌کند. ممکن است جراح از مدل‌های سه‌بعدی دیجیتالی برای شبیه‌سازی جراحی استفاده کند.
- آماده‌سازی قبل از جراحی: بیمار دستورالعمل‌های خاصی مانند مصرف یا عدم مصرف برخی داروها و موارد دیگر را قبل از جراحی دریافت می‌کند. سپس بسته به تشخیص متخصص از بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی استفاده می‌شود.
- جراحی: جراح برش‌هایی در لثه ایجاد می‌کند تا به استخوان زیگوماتیک دسترسی پیدا کند. در این مرحله ایمپلنت‌های بلند زیگوماتیک با دقت در استخوان زیگوماتیک قرار داده می‌شوند. این ایمپلنت‌ها معمولاً به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند فشار و بار ناشی از دندان‌های مصنوعی را به خوبی تحمل کنند. در نهایت پس از قرار دادن ایمپلنت‌ها برش‌ها با دقت بسته می‌شوند.
- دوران بهبودی: بیمار دستورالعمل‌های دقیق در مورد مراقبت‌های پس از جراحی، داروهای لازم و نحوه نگهداری از ناحیه جراحی شده را دریافت می‌کند.
- قرار دادن پروتز نهایی: در برخی موارد پروتز موقت بلافاصله پس از جراحی قرار داده می‌شود. اما در بیشتر موارد پس از طی دوران بهبودی و اطمینان از استحکام ایمپلنت‌ها پروتزهای دائمی دندان‌ها بر روی ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند.
- مراقبت‌های بلندمدت: بیمار باید به صورت منظم ایمپلنت‌ها و پروتزهای دندانی خود را تمیز کرده و به دندانپزشک مراجعه کند.
طول درمان ایمپلنت زایگوما
قرار دادن ایمپلنت‌های زایگوماتیک حدود ۲ تا ۳ ساعت طول می‌کشد که این مدت زمان بسته به پیچیدگی وضعیت بیمار و تعداد ایمپلنت‌های قرار داده شده در فک می‌تواند متفاوت باشد. بهبودی اولیه معمولاً ۱ تا ۲ هفته زمان می‌برد، همچنین ادغام کامل ایمپلنت با استخوان حدود ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. در این مدت دندانپزشک ممکن است پروتز موقت نصب کند. در آخر پس از ادغام کامل ایمپلنت با استخوان دندان‌های پروتزی نهایی قرار می‌گیرند.
چه زمانی باید از روش ایمپلنت زایگوماتیک استفاده کرد؟
ایمپلنت زایگوماتیک در شرایط خاصی کاربرد دارد که ایمپلنت‌های دندانی سنتی قابل استفاده نیستند. در اینجا شرایطی که استفاده از ایمپلنت زایگوماتیک را ایجاب می‌کند بررسی می‌شود:
تحلیل شدید استخوان فک بالا: زمانی که فرد به دلیل بیماری لثه، سرطان دهان، ضربه شدید یا سایر مشکلات مرتبط با دهان و دندان بخشی از استخوان فک را از دست داده باشد،ا نیاز به ایمپلنت زیگوماتیک پیدا می‌کند.
- پیوند استخوان ناموفق: زمانی که روش‌های پیوند استخوان ناموفق بوده یا گزینه درمان مناسبی نباشند.
- تعویض کامل قوس دندان: زمانی که نیاز به تعویض کامل قوس دندان‌ها در فک بالا باشد.
- استفاده طولانی مدت از دندان مصنوعی: برای بیمارانی که سال‌ها از دندان مصنوعی استفاده کرده‌اند و دچار تحلیل قابل توجه استخوان شده‌اند.
نکات مراقبتی بعد از ایمپلنت زایگوماتیک
پس از انجام ایمپلنت زایگوماتیک باید مراقبت‌های خاصی انجام شود تا روند بهبودی به درستی طی شود. در اینجا چند نکته ضروری و مؤثر برای دوره نقاهت آورده شده است:
مراقبت های فوری پس از جراحی
پس از این نوع ایمپلنت ممکن است ورم و کبودی بیشتری نسبت به ایمپلنت‌های معمولی مشاهده شود. این کبودی معمولاً در ۴۸ تا ۷۲ ساعت به اوج خود می‌رسد و به تدریج کاهش می‌یابد. برای کاهش درد می‌توانید از مسکن‌های تجویز شده و داروهای ضد التهابی استفاده کنید. همچنین قرار دادن پک سرد در محل کبودی کمک‌کننده است.
بهداشت دهان و دندان
برای مراقبت از بهداشت دهان و دندان مسواک زدن ملایم دندان‌ها و استفاده از دهانشویه تجویز شده ضروری است. همچنین مراقبت‌های روزانه به پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. از شستشوی شدید یا لمس محل جراحی با زبان یا انگشتان خودداری کنید.
تغذیه سالم و نوشیدن مایعات کافی
در روزهای ابتدایی پس از جراحی بهتر است غذاهای نرم و آبکی مصرف کنید، همچنین مایعات ولرم و آب کافی بنوشید.
پرهیز از فعالیت سنگین
در روزهای ابتدایی از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید، اما پس از مدتی فقط با تأیید دندانپزشک می‌توانید ورزش یا فعالیت‌های بدنی شدید را آغاز کنید.
جلسات پیگیری و معاینه
حتماً جلسات پیگیری و معاینه را به طور مرتب بروید،زیرا بررسی دندانپزشک و ارزیابی وضعیت دندان‌هایتان از اهمیت بالایی برخوردار است.
سخن‌پایانی
ایمپلنت زایگوماتیک یکی از انواع ایمپلنت برای افرادی است که استخوان فک کافی ندارند. این نوع ایمپلنت به شکل زاویه‌دار در استخوان زایگوما در فک قرار می‌گیرد. ایمپلنت زایگوماتیک نرخ موفقیت بالایی داشته، اما نسبت به ایمپلنت‌های معمولی هزینه بیشتری دارد. همچنین دوره نقاهت طولانی‌تر و سخت‌تری داشته و جراحی و درمان آن نسبتاً پیچیده‌تر است. در این مطلب از آرت دنتال سعی کردیم به طور کامل به بررسی ایمپلنت زایگوما بپردازیم و شما را با این نوع ایمپلنت آشنا کنیم.